آب با پوست چه میکند؟
محتوای
آب پوست زنده (اپیدرم و درم) تقریبا 80 درصد است. در صورتی که محتوای آب
پوست طبیعی باشد، پوست نرم، صاف، قابل ارتجاع و درخشان است. در حالت
طبیعی، حرکت مداوم آب از لایههای عمقی پوست به طرف لایههای سطحی وجود
دارد و در نهایت این آب از سطح پوست تبخیر میشود.
هنگامی که پوست به علتهایی اعم از عوامل داخلی یا خارجی نتواند این میزان آب را حفظ کند، پوست خشک به وجود میآید.
عوامل خارجی
عوامل خارجی که باعث به وجود آمدن پوست خشک میشوند، میتوان مواجهه با آب
و هوا یا باد گرم را نام برد. از طرف دیگر، شستن زیاد از حد پوست سبب از
بین رفتن لایههای چربی محافظ پوست شده و پوست را خشک میکند. مواجهه پوست
با بعضی از مواد نیز از دسته عوامل خارجی محسوب میشود. مشاغلی که در آنها
تماس مداوم با مواد شوینده و پاککننده وجود دارد (مانند جراحان و
تکنسینهای آزمایشگاه) نیز فرد را مستعد پوست خشک میسازد. همچنین
درمانهایی که برای آکنه انجام میشود اگر بهصورت بیرویه و بیش از حد
اعمال شود، میتواند پوست خشک ایجاد کند. عامل دیگر مربوط به توانایی پوست
در نگهداری رطوبت پوست است.
انتخاب مرطوبکننده مناسب
به اشکال گوناگون امولسیون مایع، پماد و کرم دیده میشوند که محتوای چربی
و آب در این موارد با هم فرق میکند. مهمترین نکته در انتخاب یک
مرطوبکننده توجه به نوع پوست است که ممکن است خشک، چرب، معمولی و مختلط
باشد. باید همیشه نوع پوست را روی پوست تمیز تشخیص داد. برای پوستهای خشک
باید از مرطوبکنندههای حاوی چربی استفاده کرد و استفاده صرف از
جاذبالرطوبهها کافی نیست. درباره پوستهای چرب نیازی به استفاده از
مرطوبکننده نیست مگر در برخورد با آب و هوای گرم یا سرد. درباره پوست
معمولی باید از مرطوبکنندهای که میزان چربی کمتری داشته باشد، استفاده
کرد. درباره پوست مختلط در منطقه T-zone (قسمت پیشانی، بینی و چانه) نباید
در این محلها که چربتر از سایر نقاط صورت است از مرطوبکننده استفاده
کرد. نکته دیگر این است که با افزایش سن، نیاز پوست به مصرف مرطوبکننده
بیشتر میشود و ممکن است پوستی که پیش از این نیازی به مصرف این ماده
نداشته، پس از گذشت چند سال خود را ناگزیر از مصرف آن ببیند.
عوامل
دیگری که روی انتخاب مرطوبکننده اثر میگذارند، عبارتند از: حالت و
چگونگی مرطوبکننده زیرا مادهای که خیلی چرب یا چسبنده باشد برای
مصرفکننده خوشایند نیست. مورد دیگر، افزودنیهایی مانند رایحه است که
میتواند تحریککننده یا ناخوشایند باشد. بعضی از افراد به علت حساسیت،
نمیتوانند از مواد حاوی رایحه استفاده کنند. این افراد باید با تجویز
پزشک موادی را استفاده کنند که در اصطلاح به آنها هیپوآلرژیک گفته میشود.
مورد دیگر افزودن ضد آفتاب به مرطوبکننده است. اگر مرطوبکننده برای غروب
و شب استفاده میشود نیازی نیست که حاوی ضد آفتاب باشد. از طرف دیگر، به
طور معمول استفاده از یک لوسیون مرطوبکننده زیر ضد آفتاب در صورتی که
قرار است فرد چند ساعت در معرض آفتاب قرار بگیرد، توصیه میشود. مواد دیگر
یا افزودنیهای دلخواه و رنگدهندهها مانند آلانتوئین، ژلاتین،
ویتامینها و پروتئینها هستند که مزیت خاصی به مرطوبکننده نمیبخشند و
تاکنون مستندات علمی بهدست نیامده که نشاندهنده تاثیر این موارد روی
فرآیند پیری باشد.
راهنمای مصرف
قاعده نباید پوست خشک را زیاد (و به خصوص با صابون) شست. همچنین این افراد
باید از برخورد با آب وهوای خشن خودداری کنند. به طور معمول، استفاده از
مرطوبکننده پس از شستن صورت توصیه میشود و باید آن را وقتی هنوز پوست
کمی رطوبت دارد، استفاده کرد و به آرامی روی پوست پخش کرد. ماساژ زیادی
توصیه نمیشود و ممکن است پوست را حساس کند.
نکته: از آنجا که
مرطوبکنندهها حاوی میزان زیادی آب هستند، نباید بلافاصله پس از مصرف
آنها در معرض هوای سرد قرار گرفت. بهتر است 20 تا 30 دقیقه پیش از برخورد
با هوای سرد (برای مثال زمستان)، هوای گرم یا باد، مرطوبکننده را مصرف
کرد و در موارد مذکور، استفاده از مرطوبکنندههای چرب اولویت دارند.
مرطوبکننده دست
سازنده ترجیح میدهند به علت وسعت بدن یا دست این مرطوبکنندهها را به
شکل مایع و لوسیون بسازند و گاهی میتوان از آنها در حمام استفاده کرد که
یک لایه نازک مرطوبکننده روی بدن تشکیل میدهند. یک تفاوت بین
مرطوبکنندههای دست و مرطوبکنندههای صورت و بقیه بدن این است که در
مرطوبکنندههای دست به علت شستشوی مداوم دستها به طور مثال از چربی
بیشتری استفاده میشود که به آسانی با شستن دستها زدوده نشود.
خصوصیات یک مرطوبکننده ایدهآل
*عدم ایجاد حساسیت و آلودگی میکروبی و قارچی هنگام مصرف
* قوام وغلظت مناسب
* قابلیت پاک شدن سریع پس از شستشو و عدم ایجاد ظاهر چرب در پوست پس از مصرف
* قابلیت جذب پوستی سریع پس از مصرف و ماساژ در پوست
منبع:http://salamat.com
/ن